Stare Miasto i Wzgórze Zamkowe

Plac Rybny to niezwykle urokliwy zakątek Starego Miasta. Nazwa nawiązuje do odbywającego się w tym miejscu dawniej targu, na którym handlowano głównie rybami. Od północnej strony plac był zakończony murem miejskim. Na wysokości dzisiejszego Zaułka Hartwigów znajdowała się furta Rybna, pod nią przechodził kanał odpływowy, którym nad łąki nad Czechówką wypływały nieczystości z tej części miasta. W podwórku, niedaleko schodów do dziś można zobaczyć fragment potężnej baszty Okrągłej, która miała 25 metrów wysokości i wyposażona była w działa. ...

Charakterystyczna, potężna kamienica stojąca na rogu Rynku i ulicy Olejnej nazywana jest kamienicą Klonowica. Na początku XVI wieku, stały tu dwie kamienice należące do rodzin Jaczmirskich i Łabędziów. Jan Łabędź w 1538 roku został właścicielem obu kamienic, które sprzedał Stanisławowi Wiślickiemu w roku 1545. Kamienicę po lewej stronie odziedziczył po ojcu Jan Wiślicki, ławnik lubelski, przyszły teść Sebastiana Klonowica. Prawa kamienica ponownie trafiła w ręce rodziny Łabędziów, nabył ją Maciej, syn Jana. Ciekawostką jest fakt iż 22 sierpnia 1584 roku w t ...

Kamienica powstała w wyniku połączenia dwóch XV-wiecznych domów należących najpierw do rodzin Stanów i Cholewów a następnie po scaleniu do Walentego Stano. W 1575 roku w wyniku pożaru została zniszczona. Odbudowano ją w stylu renesansowym. Następnie przechodziła w posiadanie kolejnych właścicieli: Niemskich, Żendzianów, Felkelów a następnie Muratowiczów, Goleczyńskich, Faruchowiczów, Szponarowskich, Fivallów. ...

Gmach został wzniesiony w 1822 r. wg projektu Łukasza Rodakiewicza - pierwszego właściciela teatru. Był to pierwszy stały teatr w Lublinie oraz drugi, po krakowskim w Polsce. Budynek otrzymał skromne detale klasycystyczne: arkady, maski i gryfy. Widownia liczyła w sumie 334 miejsca. Po śmierci Rodakiewicza, właścicielką została jego córka - Julia Makowska. Teatr Stary funkcjonował do roku 1887, czyli do czasu otwarcia reprezentacyjnego Teatru Miejskiego przy obecnej ul. Narutowicza. Na początku XX w. budynek zaadaptowano na kino zwane "Theatre Optique Parisien", któr ...

Okazały budynek w samym sercu staromiejskiego rynku został wybudowany w drugiej połowie XIV wieku jako miejski Ratusz, w miejscu wcześniejszego, drewnianego. Budynek był prawdopodobnie piętrowy. W przyziemiu znajdowały się pomieszczenia z funkcją handlową, natomiast na piętrze obradowała rada miasta. Budynek był kilkakrotnie przebudowywany. W wyniku pożaru w roku 1575, Ratusz otrzymał renesansową szatę. Dobudowano wieżę zwieńczoną metalowym hełmem, schody i attykę. Przed budynkiem stanęła fontanna. Kolejnej wielkiej przebudowy dokonano w latach 1781-1787, według proje ...

„Na wieży furgotał blaszany kogucik, na drugiej zegar nucił” tak zaczyna się „Poemat o mieście Lublinie” autorstwa Józefa Czechowicza. Ów kogucik, stojący na szczycie Wieży Trynitarskiej, według legendy ostrzegał mieszkańców miasta przed zbliżającym się niebezpieczeństwem. Dzisiaj podobno pieje zawsze wtedy, gdy przez bramę przechodzi cnotliwa panna… ...

Stojący na wzgórzu, charakterystyczny Zamek Lubelski to jeden z symboli architektonicznych i historycznych Lublina. Losy tego miejsca są zarazem dostojne i tragiczne. Uważa się, że na wzgórzu zamkowym już w VI wieku naszej ery istniała wczesnośredniowieczna osada. W XII wieku swoją siedzibę miał tu kasztelan, a w XIII wieku wybudowano istniejącą do dziś okrągłą wieżę. ...

Jednym z najważniejszych zabytków Lublina jest kościół i klasztor oo. Dominikanów. Zakon przybył do Lublina w latach trzydziestych XIII wieku. W 1342 roku, po najeździe Tatarów, z inicjatywy króla Kazimierza Wielkiego, w miejscu starego, drewnianego, został wybudowany ceglany, gotycki, jednonawowy kościół pw. św. Stanisława Biskupa Męczennika. ...

Znajdująca się na podwórku przy ulicy Jezuickiej Baszta Półokrągła, nazwywana także Basztą Gotycką jest jedną z najstarszych budowli Lublina. Została zbudowana w XIV wieku z kamienia i cegły. Była częścią murów obronnych wzniesionych przez króla Kazimierza Wielkiego. Drewniane pomosty umożliwiały obrońcom dostęp do strzelnic. ...

Brama Grodzka została zbudowana w 1341 roku, po najeździe Tatarów, za panowania króla Kazimierza Wielkiego. Strzegła przejścia w obronnych murach miejskich. Pierwotnie miała formę czworoboku opatrzonego hełmem, posiadała dwie kondygnacje z otworami strzelniczymi. W XVI wieku dobudowano przedbramie z attyką. Pod koniec XVIII wieku na polecenie Komisji Dobrego Porządku (Boni Ordinis), Brama została przebudowana w stylu klasycystycznym i pozbawiona cech obronnych. Przebudowę przypominają elementy widoczne od strony Starego Miasta: data MDCCLXXXV oraz monogram SAR (Stanislaus A ...