„Na wieży furgotał blaszany kogucik, na drugiej zegar nucił” tak zaczyna się „Poemat o mieście Lublinie” autorstwa Józefa Czechowicza. Ów kogucik, stojący na szczycie Wieży Trynitarskiej, według legendy ostrzegał mieszkańców miasta przed zbliżającym się niebezpieczeństwem. Dzisiaj podobno pieje zawsze wtedy, gdy przez bramę przechodzi cnotliwa panna…

Nazwa wieży nawiązuje do nazwy zakonu trynitarzy, którzy na przełomie XVIII i XIX wieku byli w posiadaniu dawnych zabudowań jezuickich.

Wieżę zaprojektował włoski architekt Antonio Corazzi. Prace ukończono w 1827 i od tego czasu jej wygląd się nie zmienił. Podstawę wieży stanowi średniowieczny mur obronny. Neogotycka wieża ma wysokość około 60 metrów, posiada czworoboczny korpus i ośmioboczną nadbudowę zwieńczoną stożkowym dachem krytym blachą. Wieża posiada dwie tak samo opracowane elewacje od strony Starego Miasta i placu Katedralnego. Od wschodu i zachodu przylegają do niej budynki dawnych zabudowań jezuickich. Główna oś fasady ujęta jest w dwie lizeny biegnące na wysokości całego czworobocznego korpusu. Przesklepiony przejazd zwieńczony jest łukiem ostrym, ponad którym znajduje się trójkątnie łamany gzyms z dekoracją kostkową. 

We wnętrzu mieści się Muzeum Archidiecezji Lubelskiej, gromadzące kolekcję rzeźby sakralnej, obrazów oraz wiele innych ciekawych eksponatów. Na wysokości 40 metrów znajduje się taras widokowy, z którego można podziwiać panoramę Lublina. Aby się tam dostać trzeba pokonać kilka poziomów i aż 207 schodów. Wejście znajduje się na Placu Katedralnym. 

ul. Królewska 10 
20-109 Lublin
tel. 695 475 152

trynitarska@diecezja.lublin.pl
www.trynitarska.diecezja.lublin.pl
www.facebook.com