W kamienicy przy ul. Noworybnej 3 mieściła się siedziba Centralnego Komitetu Żydów Polskich w Lublinie. Komitet funkcjonował od października 1944 roku do lutego 1945 roku. Głównym zadaniem Komitetu było udzielanie pomocy uratowanym z zagłady, ukrywającym się i wychodzącym z ukrycia Żydom.

Dla ocalałych Żydów organ ten stanowił namiastkę samorządności, umożliwiając zarządzanie wewnętrznymi sprawami. Centralny Komitet Żydów Polskich stanowił też uwierzytelnienie nowej władzy w Polsce wobec wpływowych światowych organizacji żydowskich. Z inicjatywy Komitetu uruchomiono szkołę żydowską, wydawano gazetę dla żydów oraz zbierano relacje ocalałych. Centralny Komitet Żydów Polskich w marcu 1945 roku został przeniesiony do Warszawy.