Ogród Miejski zwany Saskim został założony w 1837 roku, na gruntach należących wcześniej do dominikanów obserwantów. Zajmuje powierzchnię 13 ha. Projektantem ogrodu był inżynier gubernialny Feliks Łodzia-Bieczyński, którego wspierał Piotr Vernier, ogrodnik książąt Czartoryskich. W parku posadzono wówczas ponad 300 gatunków drzew, krzewów i kwiatów. W późniejszym okresie powstały m.in. staw, klomb z termometrem i barometrem, zegar słoneczny oraz wysokie ogrodzenie. Wówczas park zaczęto zamykać na noc a porządku pilnował odźwierny.

W narożniku przy ulicach Długosza i Alei Racławickich znajduje się charakterystyczny nasyp z kapliczką z figurą Chrystusa. Według tradycji, nasyp jest zbiorową mogiłą ofiar zarazy z początku XVII wieku. W tym miejscu w czasach średniowiecznych stał krzyż, przy którym kapłan odprawiał ostatnią posługę dla skazańców prowadzonych na śmierć do stojącej nieopodal szubienicy. Dziś niewielki, charakterystyczny budynek dawnej szubienicy, tzw. Domek Kata, można zobaczyć po przeciwnej stronie ulicy Długosza.

W 2013 roku zakończyła się przebudowa parku. Oprócz nowych nawierzchni i nasadzeń, w parku pojawiły się... pawie.