Budynek został wzniesiony w XIX wieku. Właścicielami byli Berek Cygelman oraz małżonkowie Szlema i Frajda Goldsobel. W 1905 roku część kamienicy została przekazana Lubelskiemu Żydowskiemu Towarzystwu Dobroczynnemu. Bożnicy nadano wtedy nazwę Beschamedresz de Nosym. Przed II wojną światową piętro kamienicy należało do gminy żydowskiej, a pozostała część do Halberbergów i Szwerów. Bożnica funkcjonowała do 1939 roku.

Podczas II wojny światowej bożnica była użytkowana jako magazyn tekstyliów oraz warsztat szewski. Po wojnie miejsce to zamieniono na magazyn papieru. W 1948 roku część kamienicy przejęła Apolonia Tarłowska a reszta została przepisana na Skarb Państwa.

Do 1984 roku w bożnicy odbywały się regularne nabożeństwa. Na początku lat 90. w synagodze odbyła się Bar Micwa – uroczystość, podczas której 13-letni chłopiec staje się dorosły i może brać udział w uroczystościach religijnych. Obecnie działa tu Izba Pamięci Żydów Lubelskich.